ก้าวต่อไป...สู้! สู้!

ตอนนี้ ความรู้สึกมันคล้ายกับตอนเรียนจบใหม่ๆ แล้วรอหนังสือเรียกตัวไปบรรจุ ช่วงเวลาใกล้เคียงกันเลย ปิดเทอมใหญ่แบบนี้เลย เวลาผ่านไปสิบปี เข้าปีที่ 11 แล้วสินะ แก่จังเรา... จังหวะชีวิตมันถึงเวลาที่จะต้องก้าวออกมาจากจุดเดิมได้แล้วล่ะ อิ่มตัวแล้ว อิ่มจนกลม... ชีวิตมันต้องก้าวต่อไป จะมายืนอยู่ที่เดิมได้ไง กว่าจะเกษียณอีกตั้งหลายปี มีเวลาทำอะไรได้อีกเยอะ เพราะฉะนั้น ก้าวต่อไป สู้! สู้!